Je voelt je buitengesloten en onder druk gezet. Daar ben je boos over en je wilt dat iedereen begrijpt dat jij die dwang voelt maar dat je geen krimp geeft. Dat is de kern van je betoog en je vindt het frustrerend dat mensen zeggen dat je onzin praat. Ze herhalen alleen maar dat het je eigen keuze is, dat je solidair moet zijn en je moet laten volspuiten met je weet niet wat. En je ziet de bui al hangen, je wordt steeds verder beperkt in je bewegingsvrijheid met behulp van die coronapas. 

Laat ik voorop stellen dat je het volste recht hebt om te protesteren als je vindt dat je onrecht wordt aangedaan. Niemand zal je dat recht ontzeggen. En anders zijn er altijd wel een paar deugers die opstaan en voor je in de bres springen. Maar of je boosheid terecht is of niet, daarover ga ik niet met je in discussie, dat vecht je maar met anderen uit. Ik wil het niet hebben over of coronamaatregelen juist zijn, goed, effectief, of discriminerend. Het gaat mij alleen over de vergelijking van de coronapas met de jodenster in de Tweede Wereldoorlog. 

Door die vergelijking te maken, stel je jezelf gelijk aan de Joden toen, die een ster moesten dragen en buitengesloten werden van het openbare leven. Dat gebeurt mij nu ook!, roep je, vanwege het coronatoegangsbewijs. En je houdt vast aan die vergelijking, ook al zijn er mensen die hem walgelijk vinden, verwerpelijk en pijnlijk. Maar laten we even niet letten op de tere zieltjes waar je op trapt, laten we gewoon rustig bekijken of de vergelijking klopt en of het verstandig is hem te gebruiken. 

Daarbij moet ik natuurlijk wijzen op het feit dat Joden in de Tweede Wereldoorlog bij overtredingen van verboden niet zomaar werden weggestuurd uit de parken, restaurants, bibliotheken, schouwburgen, musea en andere openbare gelegenheden, waarna ze mokkend terug konden gaan naar hun veilige huis. Nee, als ze werden betrapt werden ze door de bezetters en hun medewerkers zonder pardon geslagen, neergeknuppeld, getrapt, simpelweg afgeschoten of gedeporteerd en daarna alsnog vermoord. Ze waren nergens veilig. Doe maar wat onderzoek op internet, en er zijn veel goede boeken en films over. Veel musea ook. In Polen staat er bijvoorbeeld een die ik je van harte kan aanbevelen. Zo kun je veel te weten komen over deze schokkende misstanden.

Als je je onderzoek goed doet, zul je moeten toegeven dat het zover niet gaat komen met wat ongevaccineerden te verduren hebben. De vergelijking van het dreigende isolement van ongevaccineerden door de coronapas met die van de Joden door de ster gaat daarom op nogal dramatische wijze mank. Omdat de jodenster onlosmakelijk verbonden is met ongekend geweld, onvoorstelbaar leed, miljoenen doden en het handjevol overlevenden dat getraumatiseerd terugkwam. Het is nou eenmaal zeer onwaarschijnlijk is dat iedereen die geen spuit heeft laten zetten naar Groningen wordt gedeporteerd om daar ‘vrijwillig’ te werken of als proefpersoon te fungeren in de vaccinindustrie, onder het mom van ‘Werken houdt je gezond’. De zieken zullen ook niet naar een zandbank in de Waddenzee worden afgevoerd, om daar bij vloed te verzuipen. En zelfs als dat allemaal toch gaat gebeuren – als de regering der gevaccineerden dat noodzakelijk acht voor de volksgezondheid – dan nog lijkt dat meer op een zomerkamp dan op wat de Joden hebben meegemaakt in de laatste wereldoorlog. 

De vergelijking van de coronapas met de jodenster is al even mank als de vergelijking van Thierry Baudet en zijn kornuiten van de FvD met Adolf Hitler en zijn Nazikliek. Als je door je oogharen kijkt, lijken er heus wel wat overeenkomsten te zijn. Maar Baudet verdenk ik er nog niet direct van dat hij hele bevolkingsgroepen wil uitmoorden, zelfs niet in zijn machtwellustigste dromen. Bovendien verdwijnt hij door zijn eigenaardige uitspraken steeds verder naar de marge van dat kleine landje van ons, terwijl Adolf Hitler zichzelf absolute macht wist te verwerven in een grote natie als Duitsland. 

Je kunt net zo goed een mug vergelijken met een olifant, omdat ze allebei poten hebben, en een lange snuit. Maar daarmee wek je alleen verwarring, je krijgt de lachers tegen je en uiteindelijk neemt niemand je meer serieus. Met zo’n vergelijking snijd je dus vooral jezelf in de vingers. 

Wil je doordringen tot de kern van je betoog en mensen echt laten weten waar de pijn zit, dan kun je de vergelijking missen als kiespijn. Bijkomend voordeel is dat je mensen niet meer voor het hoofd stoot, van wie een groot deel van de familie eerst een ster moest dragen en vervolgens is uitgemoord. Dat is ook wat waard.