Categorie archief: Spreuken en sproken van alledag

Het oordeel

Geplaatst op 26/12/2019 door

Er heeft al iemand voor de lego gekozen en een ander heeft een speelgoedzwaard, dus ga ik opnieuw naar de opslag, waar ik een een plastic shotgun vind. Dat zal voldoen in de praatgroep waarin van me wordt verwacht dat … Lees verder →

Geplaatst in Spreuken en sproken van alledag | Een reactie plaatsen

Geen kunst of kunst, dat is geen vraag

Geplaatst op 11/12/2019 door

Dat is toch geen kunst!, roept mijn collega bijna verontwaardigd. Natuurlijk is dat kunst, vertel ik hem. Als dat kunst is, dan is dat plankje aan de muur ook kunst! Dan is die kerstboom achter jou ook kunst! Ik hoef … Lees verder →

Geplaatst in Spreuken en sproken van alledag | Een reactie plaatsen

Ik beken: mijn katten zijn moordenaars

Geplaatst op 08/12/2019 door

Witje, een van onze zwarte katers – die met een paar witte haren op zijn borst en buik – komt net wat al te enthousiast binnen en loopt zonder op- of omkijken naar het verste eind van de woonkamer. Dat … Lees verder →

Geplaatst in Spreuken en sproken van alledag | Tags: | Een reactie plaatsen

Eerste stappen naar een levende tuin

Geplaatst op 27/11/2019 door

Met de riek wrik ik de graszoden los. Vervolgens schud ik ze door elkaar en gooi ik ze meermalen in de lucht om ze om ze met zoveel mogelijk geweld weer op te vangen. Daarmee maak ik zoveel mogelijk zand … Lees verder →

Geplaatst in Spreuken en sproken van alledag | Een reactie plaatsen

Eigenwijze Katerloop

Geplaatst op 03/02/2018 door

Zaterdag 3 februari. Korte duurloop. Nog 78 dagen tot de marathon van Londen Vandaag zijn mijn gedachten tijdens het hardlopen vooral bij mijn kater, Ramses, ook wel Houdini genoemd. Vanochtend heb ik hem buiten gelaten. Dat is voor het eerst … Lees verder →

Geplaatst in Als ik over rennen schrijf, De weg naar Londen 2018, Spreuken en sproken van alledag | 1 reactie

Een prikkelend frisse dag en de historische bril van Mark Rutte

Geplaatst op 21/01/2018 door

Zondag 21 januari. Nog 91 dagen tot de marathon van Londen De zon schijnt, het is net boven het vriespunt en het waait nauwelijks. Op zo’n fris prikkelende dag is het geen straf om 30 kilometer te rennen. Ik besluit … Lees verder →

Geplaatst in Als ik over rennen schrijf, De weg naar Londen 2018, Spreuken en sproken van alledag | Een reactie plaatsen

Nostalgie en het paard van opa Maurits

Geplaatst op 11/12/2016 door

In het kader van ‘De afhankelijkheidsverklaring’ schreef Peter Vermeersch een essay voor De Correspondent, Wat ik leerde van mijn grootvader en zijn oude paard: zonder zorg voor elkaar valt niet te overleven. Dat is een mooi geschreven verhaal geworden met … Lees verder →

Geplaatst in Spreuken en sproken van alledag | 1 reactie