De appel valt mij nog op het hoofd

In den beginne waren fotonen deeltjes, daarna golven, toen weer deeltjes en nu lijken het me in vormen gebundelde energie, die de elektronen in beweging brengen en daarmee de hele mallemolen. Maar de quantummechanica krijg ik onmogelijk binnen mijn oerklassieke wereldbeeld. Die blijft diep verborgen achter de horizon van mijn voorstellingsvermogen.

Dit bericht werd geplaatst in Spreuken en sproken van alledag. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s