De God der Joden is ook die van de Christenen. Toch worden ze allebei heel anders beschreven. De een is de God der Wrake, de ander is de God der Liefde. De een heeft een uitverkoren volk, dat Hij streng behandelt, de ander omarmt de hele wereld en draagt zelf alle last.

Is het mogelijk ze beide na te volgen, of moeten Christenen kiezen voor één van deze twee persoonlijkheden? Of kunnen ze zich hier beroepen op het tweede gebod, dat verbiedt je een beeld van God te vormen? Wie is de mens om aan God te twijfelen?

Dat lijkt me een uitstekende optie. Het tweede gebod komt niet voor niets direct na het gebod alleen God als god te erkennen. En ik betwijfel of er in de originele tekst eveneens ‘gesneden beeld’ staat, in plaats van alleen ‘beeld’. Gij zult u geen beeld vormen van hetgeen boven in de hemel is, noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de aarde is. En dus al helemaal niet van God. Een beeld van God is niet God zelf. Het vertoont onmogelijk een gelijkenis, aangezien God te ontzagwekkend is om te vatten in een beeld. Wie dus een beeld van God eert – of het nu gesneden is of slechts in gedachten – eert niet zijn God. En Hij is een ijverige God, die de misdaad der vaderen bezoekt aan de kinderen, aan de derde, en aan het vierde lid dergenen, die Hem haten. Voor u is hij slechts een Naam, die u niet ijdelijk gebruiken zult, want de Heer zal niet onschuldig houden, die zijn naam ijdelijk gebruikt! Die Naam zult u eren.

De Joden zijn daar sterren in, terwijl de Christenen het tweede gebod onder de mat hebben geveegd. En dan heb ik het niet alleen over de katholieken. Die zijn er alleen wat openlijker in en dus makkelijker op hun vingers te tikken.