Zaterdag 14 april. Vlotte duurloop. Nog 8 dagen tot de marathon van Londen.

Zo stroef en moeilijk als het gisteren ging, zo soepel en makkelijk gaat het vandaag. Voor ik het weet ben ik op tien kilometer en de overige zestien boezemen me geen enkele weerzin in. Als ik bij Breukelen de Vecht ben overgestoken, gooi ik er nog en schepje bovenop. Omdat het kan en omdat het lekker voelt.

Pas in de laatste kilometers breekt de zon door en wordt het ietsje warmer. Zoals het er nu ineens naar uitziet is dat overigens een realistisch scenario voor volgende week zondag. Want de vooruitzichten voor Londen zijn nu lekker zonnig met een temperatuur die ‘s middags de twintig graden aantikt.

Tegen die tijd ben ik al binnen, neem ik aan, maar jammer genoeg lijkt het geen comfortabele 14 graden te worden. Natuurlijk kan er nog steeds een boel veranderen, want er zit er nog een week tussen nu en dan. Maar het begint allemaal toch wat nauwkeuriger te worden.

Wat in ieder geval buiten kijf staat is welk t-shirt ik ga dragen tijdens de marathon. Op weg naar de wei haal ik het op bij de drukkerij. Het logo van GOAL for the Gambia staat er beter op dan ik had durven hopen, maar het is wel kleiner dan ik had verwacht.

Hoe dan ook, er is niets meer aan te doen, dit is het t-shirt waarmee ik ga rennen.

Morgen of overmorgen zal ik het tijdens de training een keer aandoen om het uit te proberen. Wie weet zijn er plekken waar het schuurt of op een andere manier irriteert. Daar kom ik graag achter voordat ik op 30 kilometer ineens niet prettig meer kan bewegen. Ik denk al een plek te voelen bij de oksels.

Voor de start smeer ik sowieso rijkelijk met de beste vriend van lopers, vaseline. Daar heb ik meer dan voldoende van.

Al deze moeite doe ik voor GOAL for the Gambia, het project dat ik steun met mijn marathon. Je mag me gerust sponsoren.