Vrijdag 26 januari. Rustige duurloop. Nog 86 dagen tot de marathon van Londen

In mijn vorige schema had ik vrijdag vrij, maar die luxe heb ik niet meer. Er staat een rustige
duurloop op het programma van ongeveer anderhalf uur.

Daarbij doet zich een probleem voor dat je misschien niet direct zou verwachten, maar waar
ik vaker mee worstel. Ik loop te hard.

Dit keer heb ik mezelf voorgenomen om me redelijk aan de snelheden te houden die mijn
trainer heeft voorgeschreven, en vandaag is die snelheid 5 minuten per kilometer. Daar mag
ik gerust ietsje van afwijken, maar niet te veel. Die snelheid staat er namelijk niet voor niets.
Daar heeft Geurt een bedoeling mee. Dus probeer ik mezelf de hele loop door te corrigeren.

Maar die correcties mogen niet ten koste gaan van mijn techniek. Mijn stapfrequentie wil ik
niet aanpassen en bijgevolg moet de traagheid uit mijn staplengte komen. Die
probeer ik kleiner te maken.

De grootte van mijn stappen bepaal ik weer met de stand van mijn lichaam. Ik hel naar
voren, zodat ik voorover in de volgende stap val. Hoe meer ik voorover hel, hoe groter mijn
stappen worden. Snelheid minderen is dan ook vooral een kwestie van balanceren.

Zo rond de dertiende kilometer vind ik eindelijk een goed evenwicht, waarbij ik ook mijn
voetenwerk reactief en voorwaarts gericht kan houden. Dat heeft wat voeten in de aarde
gehad!

En morgen wordt het helemaal erg. Dan moet ik nog veel langzamer.