Vrijdag 9 februari. Korte duurloop. Nog 72 dagen tot de marathon van Londen.
Ik heb er de pest in! Het is een lange drukke week geweest op het werk. Ik heb net twee kruiwagens mest uit een wei gehaald, met kuil gesleept en water gepompt in een snijdend koude wind. Ben ik eindelijk thuis, moet ik boodschappen gaan doen. En ik moet gaan uitkijken naar Ramses, die sinds dinsdag weer spoorloos is.
Sowieso zorgt dat laatste er de afgelopen dagen voor dat ik een pesthumeur heb. Want het zag er zo goed uit nadat hij een paar keer thuis was gekomen van zijn nachtelijke avonturen en op de bank had liggen maffen. En die pest wordt nog verergerd doordat ik helemaal niet weet waar hij is. Vandaag is hij opnieuw nergens te bekennen als ik op mijn fiets rondjes rijd in de buurt waar ik hem de vorige twee keren heb gevonden, terwijl ik de donkerste plekken verlicht met mijn hoofdlamp.
En als ik dan thuiskom met een volle boodschappentas en zonder Ramses mag ik niet eens eten gaan koken. Ik moet eerst nog gaan hardlopen. Het is maar een uurtje op een makkelijk tempo, maar op dit moment is de berg van gecumuleerde dingen die ik doen moet bijna te hoog om daar ook nog eens hardlopen bovenop te stapelen.
Hardlopen moet altijd maar uitkomen. Hardlopen moet er altijd tussendoor. Het is een constant moeten. Wat er ook aan de hand is, waar ik ook heen ga, wat ik ook gedaan heb, hoe ik me ook voel, hoe dan ook, ik moet ook nog even hardlopen.
Daar kies ik natuurlijk zelf voor. Want er is verder niemand die me dwingt. Niemand drukt een pistool tegen mijn hoofd en roept dat ik moet gaan rennen. Ik doe het helemaal zelf. Alleen maakt dat de druk niet kleiner. Dat maakt hem misschien zelfs groter. Want ik moet niet alleen gaan rennen, ik moet er ook nog zelf voor zorgen dat ik ga rennen. Zelfs dat kan ik niet aan iemand anders overlaten.
Bovendien sneeuwt het!
En als ik dan heb gerend – want dat doe ik natuurlijk gewoon, en als ik eenmaal bezig ben gaat het lekker op een mooi constant tempo – moet ik verdomme ook nog dit stukje schrijven!
Mag dan nu dan eindelijk het weekend beginnen!?
Elke dag een blog over mijn training voor de London Marathon op 99 dagen tot Londen