Vrijdag 23 maart. Korte duurloop. Nog 30 dagen tot de marathon van Londen.

Na de testloop van gisteren had ik verwacht dat ik het vandaag zwaar zou krijgen. Dat ik stijf en stram zou zijn. Dat ik moe zou zijn. Dat dertien kilometer eigenlijk te veel zou zijn.

Maar tegen alle verwachting in loop ik een heerlijk rondje. Geen last van mijn benen, geen last van stijve spieren, geen last van vermoeidheid. Niks van dat alles. Ik versnel nog wat, omdat het kan en omdat het lekker voelt.

En natuurlijk omdat ik morgen niet hoef te rennen. Want morgen heb ik weer een cursusdag met Sprettur. Daar kijk ik naar vooruit, want ik ben vreselijk benieuwd wat ik nu allemaal weer ga leren. Jammer dat ik zo weinig aan oefenen toekom.

Maar de marathontraining eist nou eenmaal vrijwel al mijn tijd op, en ik kan simpelweg niet alles tegelijk.