Zondag 15 april. Vlotte duurloop. Nog maar één week tot de marathon van Londen.

Vandaag ren ik mijn allerlaatste lange duurloop voor de marathon. Hierna ga ik rusten, want, zoals Geurt altijd zegt, de marathon win je in bed. Dat schijnt een uitspraak te zijn van Gerard Nijboer, toch niet de eerste de beste, al is zijn beste prestatie een zilveren medaille.

Als ik diezelfde uitspraak vandaag tegen tegen mijn wielrijdende buurman bezig, vertelt hij me dat het een bekende wieleruitspraak is. ‘De Tour win je in bed.’ Er zal sowieso iets in zitten dus.

Maar voordat ik naar bed mag, moet ik eerst nog 26 kilometer rennen, om de 110 kilometer vol te maken deze week. Daarvoor neem ik dezelfde route als gisteren, langs de Vecht, door Maarssen en Breukelen, langs wat kastelen en molens, buitenplaatsen en een stukje kanaal. Het is een mooie route en op het keerpunt ben ik over de helft, dat vind ik fijn.

Vanochtend heeft het geregend, dus de grond is vochtig. En dat merk ik als de zon doorbreekt. Dan wordt het vrijwel direct onaangenaam warm, waardoor het zweet me over de wenkbrauwen gutst. Als de voorspellingen uitkomen blijft me dit in Londen in ieder geval bespaard, want het gaat de komende dagen niet regenen. Alles krijgt goed de kans om op te drogen, met volle zon en 25 graden op woensdag, donderdag en vrijdag.

Voor deze laatste duurloop heb ik me voorgenomen om gewoon lekker te lopen, zonder me extra in te spannen of in te houden. Ik wil de training vooral met een goed gevoel afsluiten. En het valt niet tegen! Op de heenweg gaat het alvast een stuk sneller dan gisteren. Maar dat komt ook door de wind, die is namelijk gedraaid. Nu heb ik op de heenweg vooral wind mee en dat vertaalt zich in snelheid.

Maar ook op de terugweg blijf ik het tempo er goed inhouden. De laatste kilometers versnel ik nog wel even, omdat ik de hete adem in mijn nek voel van mezelf van gisteren, toen ik een stevige eindspurt had.

Maar ik laat me niet inhalen vandaag. En tegelijk laat ik me niet gek maken, ik neem de regie volledig in handen. Ik ga niet te snel, ik blaas mezelf niet op, maar ik houd mijn vroeger ik op keurige afstand.

Ik voel me sterk! Precies het gevoel waarmee ik de laatste week in wil.

Al deze moeite doe ik voor GOAL for the Gambia, het project dat ik steun met mijn marathon. Je mag me gerust sponsoren.