Donderdag 1 februari. Intervaltraining 2x(2x3000m) Nog 80 dagen tot de marathon van Londen

Dit is gekkenwerk, zeg ik bij mezelf als ik naar mijn startstreep loop. Ik moet vandaag vier maal drie kilometer rennen in 3:45 per kilometer. Maar onder dat gemompel in mezelf heb ik er alle vertrouwen in. Dat komt helemaal goed.

Toch blijkt het te veel gevraagd. Ik kan het tempo niet bijbenen en het verval is gigantisch. De laatste kilometer is vrijwel driekwart minuut langzamer dan de eerste. Als ik helemaal leeg over de finish kom ga ik nog langzamer dan ik gemiddeld liep op de marathon van afgelopen jaar.

Ik weet niet precies waaraan ik dit debacle moet wijten. Er zijn zoveel factoren die een rol kunnen spelen.

De wind is een makkelijke zondebok. Die was op de weg terug vanuit Maarssen toch venijniger dan ik had verwacht. Was ik maar de andere kant op gelopen, dan had ik hem in de moeilijkere tweede serie mee gehad.

Natuurlijk kan het ook de waardeloze opbouw van de oefening zijn geweest die me heeft genekt. De eerste kilometer gaat veel te snel omdat ik al in het begin mijn best doe om de snelheid te halen. Pas in de derde kilometer loop ik op het gewenste tempo, maar dat komt ook doordat ik dan wat moe begin te worden.

Verder kan het liggen aan het duel dat ik afgelopen dinsdag nog heb uitgevochten met Robert-Jan. Geurt schudde daarover al zijn hoofd en zei dat we nog helemaal niet zo hard moesten lopen in deze fase van onze training. Hiermee kon hij vandaag zijn gelijk wel eens hebben gehaald.

Dan is er het taaie slijm dat ik de afgelopen dag proef en ruik en dat ik in de pauzes steeds van achter mijn neus vandaan moet halen. Het is een overblijfsel van mijn verkoudheid en het zal er waarschijnlijk voor zorgen dat ik de komende dagen flink ga hoesten. Dat begint nu zelfs al, wat mijn uithoudingsvermogen niet ten goede komt.

Ook ben ik vandaag, tegen mijn gewoonte in, vroeg gaan rennen, zelfs zonder eerst te ontbijten. Vandaag gaan we namelijk naar het filmfestival van Rotterdam, voor drie films en dim sum in de pauze. Daar wil ik mijn schema best op aanpassen, maar of dat mijn prestaties verbetert is de vraag. Minstens is het een extra variabele.

Tot slot kan het natuurlijk ook gewoon komen doordat ik nog niet goed genoeg getraind ben voor dit soort inspanningen. Maar eigenlijk wil ik daar niet aan geloven. Ik zou dit gewoon aan moeten kunnen.

Over drie weken staat dezelfde oefening opnieuw op het programma. Dan neem ik revanche.