Zaterdag 31 maart. Groomverplichtingen. Nog 22 dagen tot de marathon van Londen.

Zoals wel vaker in deze traingingsperiode moet ik het lopen even laten voor wat het is om aan andere verplichtingen te voldoen. In Epe vindt de laatste endurancewedstrijd van Sprettur en Miriam plaats, over 23 kilometer. Ik moet daarbij assisteren.

Hierna is Sprettur zelfs klasse twee gerechtigd, dus in het najaar zou hij langere wedstrijden kunnen gaan lopen. Maar nu breekt voor hem het baanseizoen aan. Op de baan mag hij, samen met mij, gaan laten zien wat wij in de tussentijd allemaal geleerd hebben.

Maar dat is allemaal voor na de marathon. En voor die marathon ontving ik net mijn startnummer. Ik ben nummer 53821. Dat laat doorschemeren hoe massaal het evenement in Londen is.

En dat brengt direct ook weer een zorg bij me naar boven die altijd in me sluimert. Wat als ze me geen goede startplaats geven, en ik de eerste tien kilometer tussen de langzamere mensen loop? Dan is het onmogelijk om een snelle tijd neer te zetten.

Natuurlijk heb ik wel opgegeven dat ik 2:55 wil lopen, dat mijn PR onder de drie uur ligt en dat ik dat onlangs gelopen heb, dat ik zes dagen per week train. Maar daar kan ik geen enkele garantie aan ontlenen. En ik kom pas te weten waar ik start als ik mijn startnummer ook daadwerkelijk ga ophalen, op 21 april, de dag van tevoren. Dan is er sowieso niets meer aan te doen.

Het enige wat ik er aan kan doen is zo goed getraind mogelijk in Londen verschijnen. En dat ben ik van plan!